Vlucht met turbulentie
Vanochtend onder de douche dacht ik terug aan een app-gesprek dat ik gister had met een hele leuke collega-ondernemer. Zij stuurde mij dat het bij mij echt een vlucht genomen heeft de afgelopen weken. En feitelijk is dat ook zo. En toch stuurde ik haar terug hoe het voor mij voelt. Het voelt namelijk nog steeds als een vlucht met behoorlijke turbulentie, de turbulentie neemt af maar is er zeker nog. Doordat ik daaraan dacht werd het een soort trip down memory-lane. En eentje die ik natuurlijk makkelijk bij mezelf had kunnen houden, want hoe lekker is het als mensen denken dat het een soepele vlucht is, alleen dat is niet het hele verhaal. Dus hier ga ik.
“Zonder verkopen en betalende klanten, heb je eigenlijk gewoon een hele duur betaalde hobby..”
De start van mijn eigen bedrijf komt voort uit een heel diep verlangen om mijn eigen visie uit te dragen en mensen te helpen in het leiding nemen over hun eigen (werkende) leven. Met die visie en mijn coaching skills zit het wel snor. Eind 2020 begon het te schuren, zoals jullie eerder hebben kunnen lezen in het artikel van Feem-online. Ik werkte hard, maar verdiende eigenlijk geen klap. Conclusie: Ergens goed in zijn, betekent niet dat je meteen klanten krijgt. Daarvoor moest ik verkopen. En laat ik daar nou een 'lichte' aversie tegen hebben ontwikkeld in mijn tijd als extern consultant. Het voelde voor mij alsof ik iemand iets opdrong. Alleen zonder verkopen, en betalende klanten, heb je eigenlijk gewoon een hele duur betaalde hobby.
Au! Maar heel waar.
Veranderingen komen voort uit een brandend verlangen of een brandende noodzaak. Ook wel tegeltjes wijsheid genoemd ;-). En toch zo waar.
Vergelijkeritis
Toegeven dat ik ergens niet goed in ben of ergens aversie tegen heb, vond ik lastig. Waardoor ik in eerste instantie ging kijken hoe anderen dit deden. Hoppa, vergelijkeritis te pakken. Hierdoor werd de drempel alleen maar hoger. Tot het punt dat de noodzaak alleen maar groter werd, want misschien raad je het al, het aantal klanten dat ja zei tegen een coachtraject bij mij werd alleen maar lager. Want door te doen wat een ander deed, was ik niet meer mezelf en vooral druk bezig met mezelf. Dat trekt natuurlijk geen klanten aan.
Het nemen van leiderschap voor iets dat niet voor je werkt in je leven, in je werk, in relaties of in je bedrijf, begint met accepteren dat het niet loopt zoals jij wil. Begint met in de spiegel kijken. En van daaruit loskomen van gedachtenpatronen waarin je jezelf gevangen houdt en je blik naar binnen houdt. Want als je vast zit in je eigen patroon, kan je simpelweg niet met anderen bezig zijn. Dat doorbreken begint met toegeven dat je iets niet zelf 'kan'. Om vervolgens over je eigen 'trots' heen te stappen en hulp vragen.
Dit is wat mij betreft één van de belangrijkste stappen voor persoonlijk leiderschap. Het gesprek in jezelf, tussen je hoofd en je hart, tussen jou en jou. Wat ik zie in coachgesprekken is dat het vaak helemaal niet zit in een nieuwe skill leren, maar in het eerlijk kijken naar jezelf en zien waar je jezelf tegenhoudt. Net als bij mij zat het niet in leren verkopen, maar stoppen met mezelf vertellen dat ik dat niet kan.
Wat kan jij niet? Of anders geformuleerd: Wat vertel jij jezelf dat je niet kan? En waar houd jij jezelf tegen?
Ben jij nieuwsgierig hoe jij kan zorgen dat jij met jezelf op één lijn bent? Of ben je er klaar voor om leiding te nemen.
.jpg)
